Publikacje firmowe
Ze względu na bliskie brzmienie (w języku polskim i angielskim) słów inventory i inwentaryzacja stanowisko Inventory manager bywa czasami tłumaczony na język polski jako Kierownik ds. inwentaryzacji. Jednak istotą słowa inventory nie jest fizyczne zliczenie stanu towaru w magazynie czy w sklepie (co jest podstawową cechą inwentaryzacji), a spojrzenie na nadzór nad zapasami czy przepływem towaru (SCM, czyli Supply Chain Management, po polsku zarządzanie łańcuchem dostaw). Zadaniem opisywanego stanowiska jest nadzorowanie stanów zapasów adekwatnych do potrzeb danej lokalizacji (gniazda produkcyjnego, magazynu czy sklepu) a nie nadzór nad fizycznym zliczeniem towaru w tym miejscu. Ostatnio dużą popularność zdobywa słowo Alokator jako nazwa tego stanowiska.
U źródeł nazwy opisywanego dziś stanowiska leży dość innowacyjny pomysł, w którym to właściciel towaru kontroluje i zarządza jego stanem w lokalizacjach swojego odbiorcy (podejście to nazywane jest Vendor Managed Inventory lub Supplier Managed Inventory, czyli zarządzanie zapasami przez dostawcę). Podejście takie pojawiło się w kontaktach między producentami a dystrybutorami współpracującymi z dużą liczbą dostawców operujących dużą liczbą różnorodnych towarów. Dzięki dobrej znajomości charakterystyk własnego produktu i możliwości porównania sprzedaży u różnych odbiorców producent potrafi lepiej zarządzać stanami swoich artykułów. Wynika to między innymi choćby z możliwości zastosowania innych parametrów wielkości zapasu minimalnego czy maksymalnego oraz lepszej świadomości co do tak zwanych zamienników, zastępników, wyrobów komplementarnych, typowych fal zakupowych czy sezonów, które w masie towarowej dostępnej np. w hurtowni od wielu dostawców mogą zginąć jako nierozpoznany szum informacyjny. Dodatkowo to podejście eliminuje konieczność obsługi zamówień u dostawców po stronie sprzedawcy, co też jest pewnym zyskiem przy zastosowaniu tego rozwiązania.
Oczywiście, aby dostawca mógł zarządzać własnymi zapasami konieczne jest zarówno zaufanie między oboma stronami jak i techniczne możliwości. W przeszłości technicznie realizowano wymianę informacji za pomocą protokołów EDI, obecnie mogą one tracić na znaczeniu choćby dzięki zastosowaniu rozwiązań chmurowych. Jeśli chodzi natomiast o decyzję związaną z wdrożeniem systemu zarządzania zapasami przez dostawcę czasami dostawcy wymuszają takie rozwiązanie stosując strategię zatowarowania Push dla swoich odbiorców bez możliwości jej zmiany.
Najlepsza sprzedaż pojawia się wtedy, gdy umieścimy właściwy towar, we właściwym sklepie, właściwym czasie i wystawimy go na sprzedaż w najlepszej cenie. Niestety nie jesteśmy w stanie określić z odpowiednim wyprzedzeniem, które miejsce dla danego produktu będzie skutkować jego sprzedażą. W związku z tym, należy zastosować pewne oszacowanie, w celu osiągnięcia największego prawdopodobieństwa sprzedaży analizowanego artykułu (dążyć do optymalnej struktury asortymentu). W niektórych branżach (np. spożywczych) nie jest to żaden problem, bo w każdym sklepie w każdym momencie powinien być dostępny odpowiedni zapas w każdej grupie asortymentowej. A to nie do końca prawda bo kluczem jest tu słowo „odpowiedni”.
Jest jednak wiele branż, w tym ulubiona przez nas branża fashion (między innymi odzież i obuwie) gdzie często nakładane są ograniczenia brzegowe związane z alokacją towaru. Do dwóch najważniejszych należy ograniczenie dostępności towaru (jest go mniej niż liczba sklepów, w których można go sprzedać) oraz ograniczenie miejsca w sklepie (gdyby do każdego sklepu wysłać to co mogłoby się w nim sprzedać to w sklepie nie zmieściliby się już klienci). Poza tymi dwoma pojawia się wiele ograniczeń, które należy uwzględnić przy decyzji: który towar wysłać do którego sklepu.
W polskiej rzeczywistości Inventory Manager jako pojedynczy pracownik czy grupa osób zgromadzona w dziale IM pracuje najczęściej w jednym z trzech trybów pracy:
W każdym z powyższych przypadków istnieje kluczowy pracownik, który ma wiedzę o alokacji towaru czy zarządzaniu zapasami w firmie i jest bardzo trudny do zastąpienia. Jednak przypadek ostatni, gdzie reguły alokacji są wypracowywane latami w różnych firmach, często przez osoby związane z uczelniami i z odpowiednimi stopniami naukowymi jest dla firmy zarządzającej swoimi zapasami najbezpieczniejszy. Wynika to z faktu, że człowiek na stanowisku IM’a odpowiedzialny jest tylko za część decyzji (ograniczoną do najbardziej merytorycznych) i jego decyzje są bardziej „wisienką na torcie”, niż codzienną żmudną pracą.
AlgotiQ wspiera pracę Inventory Managera poprzez automatyzację rutynowych działań. Rozmawiając z klientem zawsze zwracamy uwagę, że zgodnie z zasadą Pareto 80% (a czasem nawet 90%) obowiązków IM'a to rutynowe działania, które można zalgorytmizować i zautomatyzować, często z zyskiem dla firmy. Dzięki temu Inventory Manager może skupić się na wypracowaniu wartości dodanej. W każdej branży znajdują się produkty, które nie podlegają standardowym zachowaniom, dla których bądź działanie „pod prąd” czy wbrew logice da niesamowite zyski. Wdrożenie naszego systemu wspomagania i automatyzacji decyzji pozwala oderwać pracownika od nudnych powtarzalnych prac na rzecz dalszego podnoszenia jakości zatowarowania. Czasmi pozwala też na włączenie się do procesu organizacji akcji promocyjnych, aby ich efektywność była jeszcze większa.
Poniżej prezentujemy inne nazwy stanowiska Inventory Manager spotykane w ogłoszeniach o pracę:
Lista ta będzie uzupełniana w miarę pojawiania się większej liczby ogłoszeń o pracę w tym zawodzie.
Dotychczasowa ocena:
4.09/5
Liczba ocen: 9